«Η ποίηση δεν ανήκει σ’ αυτούς που τη γράφουν αλλά σ’ αυτούς που την έχουν ανάγκη»

Π. Νερούντα

Σάββατο 15 Μαρτίου 2014

Τα χαρακτηριστικά της Καβαφικής Ποίησης



Μορφή:
1) Ποίηση απογυμνωμένη από παραδοσιακά λυρικά σχήματα, πεζολογία.
2) Θεατρικότητα, δραματικότητα.
3) Εξαιρετική γλωσσική ευστοχία.
4) Υποβολή.
5) Ιδιότυπη γλώσσα, μακριά και απ' τη δημοτική της εποχής και από την
καθαρεύουσα. Συχνή χρήση όρων της καθαρεύουσας ως ηθελημένο, ίσως, πεζολογικό, ρεαλιστικό στοιχείο. Πολίτικοι ιδιωματισμοί.
6) "Αντιποιητικές"λέξεις, φράσεις.
7) Στίχος ελεύθερος, με άνισο αριθμό συλλαβών.
8) Μέτρο χαλαρό ιαμβικό.
9) Πολλές φορές φανερώνεται και η ομοιοκαταληξία - σαν παιχνίδι ή ειρωνεία.
10) Κάποτε ο στίχος κόβεται, διαλύεται στα δύο, σα να μην έχει δύναμη να ολοκληρωθεί.
11) Προσοχή και λεπτουργία ως την τελευταία λεπτομέρεια (στίξη, παύσεις, περίοδοι).
12) Κομψότητα και καλαισθησία.

Περιεχόμενο:
1) Λεπτή ειρωνεία.
2) Οξύτατη σκέψη.
3) Βαθιά αίσθηση τραγικού, συνειδητοποίηση της δραματικής ουσίας της ζωής.
4) Εκλεπτυσμένη ευαισθησία
5) Διάκριση ποιημάτων σε ιστορικά/ψειδοϊστορικά-φιλοσοφικά/διδακτικά-ερωτικά/αισθησιακά.
6) Σοβαρότητα και βαρυθυμία.
7) Αίσθηση παρακμής και ματαιότητας (που δεν οδηγεί, όμως, στη διάλυση και την απιστία).
8) Αίσθημα αξιοπρέπειας και υπερηφάνειας.

1 σχόλιο: