Η μελέτη του ρεαλισμού αποτελεί, σε τελευταία ανάλυση
[…] μέρος του γενικότερου προβλήματος των σχέσεων ανάμεσα στη ζωή και
την τέχνη. […]
[…] ο απλοϊκός ρεαλιστής φαντάζεται ότι μπορεί να
γίνει η ανα-παράσταση του κόσμου με λέξεις, ή με κάποιο άλλο μέσον, κι
ότι μπορεί να επιτύχει την ανα-παράσταση αυτή δηλώνοντας ότι το κάνει,
κι υποσχόμενος να εργαστεί με απλότητα κι ειλικρίνεια. […] Μα είναι
εύκολο να αποδειχτεί πως η αναπαράσταση αυτή είναι ακατόρθωτη τόσο
τεχνικά όσο και φιλοσοφικά· στην πιο ευνοϊκή περίπτωση, είναι μια
«μεταφορά» χωρίς ακρίβεια (όπως κι η έκφραση), και στη χειρότερη, είναι
μια πηγή σύγχυσης για τη σκέψη.
Damian Grant, Ρεαλισμός, Ερμής, Αθήνα 1988 (2η έκδ.), 91-92 (Η γλώσσα της Κριτικής, 1)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου